معرفی شهر گور
فیروزآباد (به پارسی میانه: گور یا اردشیرخُوَرَّه، بهمعنی ” شکوه اردشیر”) شهری در ۹۶ کیلومتری جنوب شیراز و مرکز شهرستان فیروزآباد است.
این شهر در ۳ کیلومتری محوطه باستانی گور قرار دارد که از شهرهای مهم دوره ساسانی و اوایل اسلام بود.
منطقه فیروزآباد از مکانهای پرظرفیت برای گردشگری است و آثار باستانی ارزندهای از اوایل دوران ساسانی در خود دارد که بقایای کاخ اردشیر بابکان، قلعه دختر، منار میلو و نقشبرجسته پیروزی اردشیرکاروانسرای کنارسیاه دوره ساسانی از جمله آنهاست.
از جاذبههای طبیعی فیروزآباد نیز میتوان از چشمههای حنیفقان، تنگاب، تنگ خرقه، روستای رودبال، آبشار، هایقر و جنگلهای بادام کوهی نام برد.
سد تنگاب و دریاچه پشت این سد تازهترین جاذبه گردشگری فیروزآباد است
مناره شهر گور یا منار میلو سازهای بود برج مانند با طرحی منحصربفرد مربوط به دوره ساسانیان واقع در مرکز شهر باستانی گور (فیروزآباد) که امروزه بقایای هسته آن به جا مانده است.
نظریههای مختلفی پیرامون هدف از ساخت آن ارایه شده است. اردشیر یکم بنیانگذار دودمان ساسانیان شهر باستانی گور را، مشابه شهرهای دیگر ایرانی همچون دارابگرد و هترا و دیگر شهرهای اشکانی، به صورت دایره وار بنا کرده بود.
در درون این دایره، یک دایره درونی دیگر با شعاع ۴۵۰ متر نیز وجود داشت که محل بناهای حکومتی بوده است. در مرکز این دایره بنای برج مانندی وجود داشت.
از بین جهانگردان و مستشرقان غربی اولین بار اوژن فلاندن و پاسکال کوست از این بنا یاد کردهاند. تا قبل از بررسیهای ارنست هرتسفلد، این بنا به اشتباه نوعی زیگورات و یا نوعی آتشکده پنداشته میشد.
نظریههای جدیدتر مبنی بر این است که شاید اولاً سازه یک نقش نمادین داشته است، نمادی از ایدئولوژی حکومت از جانب خدا با مرکزیت شاهنشاه که اردشیر آن را ارائه داد.
علاوه بر این نقش نمادین، یا به جای این نقش نمادین، کاربردهای عملی نیز برای این سازه قابل تصور است. اولاً این برج یک ارتباط بصری را با استحکامات تنگاب ممکن میکند. دیگر اینکه بنا میتوانسته برای بررسی عینی توسعه نقشهای که اردشیر برای شهر گور و دشت داشته است استفاده شود.
درواقع این بنا دقیقاً در وسط این طرح واقع است، طرحی که شامل ساخت و سازهایی مثل کانال، جاده و حصار و دیوار تا شعاع ۱۰ کیلومتری از این برج بود.
طبق یک تحقیق جدیدتر، احتمال دارد بنا نوعی منبع آب بوده باشد، به این صورت که آب از سرچشمههایی از کوههای اطراف که سطحشان بالاتر از سطح این برج بوده است
از طریق لولههایی سفالی وارد برج شده و از مرکز آن بالا رفته و در زیر گنبد آن جمع میشده است و از طریق حفرهای دیگر خارج و به ددیگر نقاط شهر سرازیر میشده است. همچنین گمان میرود این تنها کاربرد این بنا نباشد و ممکن است بخشی از یک معبد برای آناهیتا (ناهید) الههٔ آب باشد.
این اثر در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۱۶ با شمارهٔ ثبت ۲۸۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
با بامگردی زیبایی هارا بشناسید
برای دیدن مکان های دیدنی ایران و جهان مارا دنبال کنید.
معرفی شهر گور